چرا I همیشه با حروف بزرگ است اما me نیست؟!🤔

چرا I همیشه با حروف بزرگ است اما me نیست؟!

تفاوت i و me

اشتباهات نوشتاری بسیاری ممکن است توسط زبان آموزان صورت گیرد. مثل عدم استفاده از علایم نگارشی یا عدم توجه به بزرگ بودن حروف در ابتدای جمله. اما یکی از معمول ترین آن ها فراموش کردن استفاده از “I” بزرگ هنگام نوشتن در اول شخص است.

در واقع فراموش کردن آن آسان است چون دلیل واضحی برای آن وجود ندارد. ما قوانینی برای استفاده از حروف بزرگ داریم اما “I” واقعاً از آنها پیروی نمی کند. آسان است به یاد داشته باشید که از یک حرف بزرگ در ابتدای جمله، برای اسم مکان های خاص و برای نام ها استفاده کنید. اگرچه “I” هیچ یک از آنها نیست  اما از قانون نوشتن با حروف بزرگ تبعیت می کند. “I” ضمیر است، مانند “me” یا “you”. بنابراین، چرا “me” یا “you” به حروف بزرگ احتیاج ندارند؟تفاوت i و me در چیست!؟

خب، پاسخ کوتاه این است که هیچ کس واقعاً نمی داند. حتی زبان شناسان (افرادی که تاریخ و ریشه کلمات را مطالعه می کنند) به طور قطعی نمی دانند. اما برخی از نظریه هایی که وجود دارند در اینجا آورده شده اند:

1. تلفظ ‘I’ با گذشت زمان تغییر کرده است

در واقع این یک صدای کوتاه بود که از صدای آلمانی “ich” (یک صدای کوتاه”i”  شبیه به آن چه که در “ticket” است) می آید. ولی وقتی که صحبت از صدای مدرن و طولانی “I” (مانند “bike”) می شود، ما حرف “I” بزرگ را استفاده میکنیم تا نشان دهیم صدای بلندتری داریم.

2. خواندن “i”  کوچک بسیار دشوار است

دیدن “I” با حرف بزرگ مخصوصا وقتی که به صورت تنها مورد استفاده قرار می گیرد راحت تر است، بنابراین مردم شروع به استفاده از آن کردند تا خواندن و نوشتن آن آسان تر شود.

3. برای نشان دادن مهم بودن شخصی که می نویسد

استفاده از “I” بزرگ ممکن است نشان دهنده ی این باشد که نویسنده در جایگاه قدرت قرار دارد و صاحب اختیارات بیشتری است. البته این موضوع توضیح نمی دهد که چرا  از “me” با حروف بزرگ استفاده نمی شود.

4. برای اینکه به انگلیسی یک هویت مشخص به عنوان یک زبان ملی بدهد

زبان انگلیسی همیشه زبان رسمی انگلیس نبود. در بعضی مواقع در گذشته، حاکمان این کشور به زبانهای لاتین، یا حتی اشکال قدیمی فرانسه صحبت کرده اند. این یکی از دلایلی است که قوانین مربوط به دستور زبان و هجی انگلیسی همیشه قابل پیش بینی نیست. وقتی انگلیسی به زبان رسمی شهر تبدیل شد، مردم تغییرات جزئی در آن ایجاد کردند تا به آن اقتدار بیشتری دهند. شاید استفاده از “I” نتیجه ی یکی از این تغییرات بود.

اگرچه احتمالاً هرگز پاسخ واقعی این سوال را نخواهیم دانست، اما شناختن تئوری ها جالب است. با این حال، مهمترین چیز این است که هنگام نوشتن به یاد داشته باشیم که از “I” بزرگ برای ضمیر شخص اول استفاده کنیم.

به نظر شما کدام یک از تئوری ها درست است؟ به نظر شما کدام یک از این موارد در مورد تفاوت i و me بیشتر جالب توجه است؟ این رمز و راز را با دوستان خود به اشتراک بگذارید و پاسخ های خود را در بخش نظرات زیر برایمان بنویسید.